Wyciągamy Karteczki | #1

Wyciągamy Karteczki to cykl pomocy naukowych, w którym opisywane są trudniejsze zagadnienia, tematy oraz po prostu rzeczy, które przyprawiają niejednego ucznia, a czasem i nauczyciela, o ból głowy. W tym tygodniu na celownik obrany został opór transmutacyjny!

Opór Transmutacyjny

Jako że transmutacja od zawsze przysparza uczniom wielkie problemy, tym razem postanowiłem opisać dokładniej jeden z tematów klasy pierwszej, który później przydaje się i w kolejnych działach. Chodzi oczywiście o opór transmutacyjny! Jest on jednym z pierwszych tematów wymagających od uczniów myślenia i używania swojej wiedzy, więc często stanowi on poważny problem i wymaga nadszarpnięcia czasu i nerwów nauczyciela. Aby zaoszczędzić profesorowi Arsenowi stresu, przeczytajcie uważnie ten artykuł, schowajcie sobie do kieszeni i wyciągajcie na lekcjach, gdy dopadną was trudne chwile.

Czym jest sam opór? Tutaj nie ma większej logiki. Jest to po prostu niechęć przedmiotu do przemiany. Czyli innymi słowami: jest to siła z jaką substrat broni się przed transmutowaniem. Im większy jest opór, tym trudniej nam będzie dokonać przemiany. Jak zatem dowiedzieć się jak duży opór stawia subprodukt? Wystarczy użyć tego wzoru:

p = n(C+r)

Mało jasne? A to nic trudnego! 

p - opór

n - liczba substratów, czyli ile obiektów transmutujemy

C - stała Cristoffa

r - stała Rothera

Ale czym są te dwie tajemnicze stałe? Otóż są to źródła dwóch wartości, które mają kilka różnych wariantów opisanych poniżej: 

Skala Rothera - tutaj bierzemy pod uwagę rodzaj danej przemiany, czyli oceniamy żywotność substratu i produktu
1,5 - zamiana martwa - gdy oba obiekty są nieożywione
2 - zamiana pół-żywa - gdy jeden obiekt należy do świata ożywionego a drugi nie
3 - zamiana żywa - gdy oba obiekty są ożywione 

Skala Cristoffa - tutaj bierzemy pod uwagę substrat!
0 - ciało stałe nieożywione (np. kamień, krzesło, poduszka)
0,5 - ciecz lub gaz (np. wino, spirytus, para wodna)
2,5 - grzyb, roślina lub zwierzę bezkręgowe (np. podgrzybek, tulipan, mucha)
4,5 - zwierzę kręgowe (np. okoń, gekon, zięba)
6,3 - człowiek (np. Arsen, Xaville, Filch)

Skoro jesteśmy już uzbrojeni w te wszystkie informacje - czas na zobaczenie ich w akcji. Załóżmy, że musimy obliczyć opór przy przemianie ołówka w żmiję. Pomyślmy teraz co zrobić. Jak wiemy ze wzoru, aby obliczyć opór musimy zsumować obie stałe, a następnie pomnożyć je przez liczbę naszych substratów. Zastanówmy się najpierw czego wymaga skala Rothera. Rodzaju przemiany! Skoro zamieniamy martwy ołówek, w żywą żmiję to jest to zamiana pół-żywa, co oznacza, że nasze r wynosi 2. Substratem naszej przemiany jest ołówek, ponieważ to on ma ulec transmutacji. A że jest ciałem stałym nieożywionym, to nasze C wynosi 0. Pojedynczy ołówek oznacza, że n to 1. Teraz tylko podstawić do wzoru!

p = 1(0+2), czyli p = 2

Udało się! Co jednak, jeżeli profesor Arsen będzie w złym humorze i postanowi dać wam zadanie, w którym policzyć trzeba liczbę substratów, czyli n? Nie będzie to wbrew pozorom dużo trudniejsze!

Pomyślmy teraz o tym ile mamy substratów w zamianie X róż w tyle samo łabędzi, jeżeli opór wynosi 38,5. Liczba łabędzi nie ma akurat znaczenia, ponieważ jak już wiemy do C liczy się tylko liczba substratów. No dobrze, najpierw znajdźmy r i C. Skoro zmiana obejmuje róże i łabędzie, czyli rośliny i zwierzęta, to mamy do czynienia z zamianą żywą, której przypisana jest wartość 3. A róże, jako rośliny, narzucają nam 2,5 jako r. A zatem nasze równanie wygląda następująco:

38,5 = n(2,5+3), czyli 5,5n = 38,5, czyli n = 38,5/5,5, a to nam daje 7!

Dla tych, dla których to było zbyt szybkie:
Po zsumowaniu liczb ze środka nawiasu otrzymaliśmy 5,5, które należałoby pomnożyć przez n. Czyli mamy pięć i pół razy n. Jednak jeśli chcemy otrzymać samo n to 5,5 musimy przenieść na drugą stronę równania. A co jest przeciwne do mnożenia? Dzielenie! Zatem 38,5 dzielimy na 5,5 i voilà! Mamy n.
Jeżeli opór wciąż jest dla was niejasny, możecie poprosić kogoś z drugiej klasy o pomoc. Na pewno pomoże. A jeżeli czytasz to i jesteś drugoklasistą i do tej pory nie zorientowałeś się o co w tym chodzi… No cóż, wtedy możesz poprosić o pomoc kogoś z rocznika. Za czekoladową żabę wielu jest w stanie zrobić wszystko!

Alton Morris